Światy


Przykładowe światy: 
(Czas akcji zależy od Was) 









 

Basen Morza Śródziemnego obfituje w mity i bogaty panteon bogów politeistycznych, opiekujących się niemal każdym aspektem ludzkiego życia. Zaczynając od Triady Kapitolińskiej, a na najmniejszych bogach kończąc wszystko posiada swoje indywidualne cechy, często do złudzenia przypominające ludzkie. Prócz nich po ziemi chodzą wszelkiego rodzaju nimfy, fauny oraz herosi. Przychylność bogów ludzie zapewniają sobie ofiarami, świętami ku ich czci i modlitwą, nie wszystkich bogów da się jednak w ten sposób ugłaskać, gdy wpadną w gniew. 


| średniowiecze | 
Zamek wybudowany za panowania króla Artura, syna Igerny i Uthera Pendragona. Arturowi pomaga wielki czarodziej Merlin wraz z Rycerzami Okrągłego Stołu. Camelot jest ufortyfikowanym wzgórzem, otoczonym wałami i fosami. Świat legend arturiańskich bogaty jest w magię, smoki, wojny, przygody rycerzy jak i w dworskie życie.

Avalon (Wyspa Jabłoni), na której znajduje się Szklany Zamek i Święty Graal. Jest zamieszkiwana przez dziewięć kapłanek, które uzdrawiają. Wyspą włada potrafiąca przepowiadać przyszłość największa kapłanka, której mężem jest strażnik poruszający się po morzu rydwanem zaprzęgniętym w morskie potwory. Jest rajem dla poległych bohaterów. Panuje tam wieczna wiosna i pokój. Dotarło na nią niewielu śmiertelników.

Światy naszych autorów:



Astavia 
|średniowiecze|
Wyspa stanowiąca królestwo składające się z kilku części, którymi władają namiestnicy króla Garaldura zasiadającego na tronie w stolicy - Firion. Garaldurowi po wieloletnich wojnach, coraz to podjudzanych przez buntowników, udało się wreszcie zażegnać waśnie i zaprowadzić pokój. Pokój, który wraz z narastającą chciwością i przebiegłością zamienia się w iluzję. Astavia to kraina wielu ras i magicznych stworzeń, a w tym wielu, których jeszcze nawet nie nazwano. Magia choć powszechnie znana nie rzuca się od razu w oczy. Nie wszyscy bowiem Astavianie są do niej pozytywnie nastawieni. Często słyszy się o nadużyciach magicznych zdolności przez magów, druidów czy elfów. Posiadający magię muszą się trzymać ściśle określonego prawa, które nie pozwala im wykorzystywać jej w niewłaściwych celach krzywdzących inne istoty. Każdemu, kto go nie przestrzega grozi sroga kara, którą jest odebranie mocy przez Klan Czerwonych Magów. Klan Czerwonych Magów to tajemnicza grupa nie posiadająca własnych mocy, ale za to zdolność odbierania jej innym i możliwość posługiwania się nimi przez określony czas. Choć król korzysta z ich usług nie zna celów ich działania i dopóki działają cicho nie wtrąca się w ich sprawy. Astavianie jednak boją się ich. Mówi się, że chcą sprowadzić do Astavii potężnego demona, któremu służą jak i inne nikczemne istoty, których i tak już nie brakuje w królestwie. W nadal nie do końca odkrytej wyspie można znaleźć starożytne ruiny, w których ukrywają się potomkinie dawnych rodów władające starą magią, która jest jedną z najpotężniejszych. Wiedźmy zwane Delil czerpią moc z dawnych, często okrutnych rytuałów. Niewielu z pośród tych, którzy je spotkali mieli świadomość, że to Delil. Delil często zmieniają swoją postać przyjmując dowolną, którą zechcą.

Eo
Eo to stary świat, którego oblicze zmieniało się przez tysiąclecia. W zamierzchłych czasach był domem magów runicznych, których potęga nie miała granic. Był to czas latających w powietrzu miast, cudów, jakie nie śniły się nikomu i wojen, w których walczyły i ginęły nieprzeliczone armie. Pycha magów doprowadziła jednak do katastrofy, która rozerwała na strzępy wszystkie kontynenty, rozdzielając je burzą żywiołów, przez którą nie mógł przedrzeć się żaden statek. Małe wyspy, z których teraz składa się Eo połączone zostały portalami, jednak od ich wybudowania minęły całe wieki, a zaklęta w nich magia zaczyna słabnąć.
Eo jest domem dla wielu istot, a każda z ras ma swego boskiego patrona, do którego zanosi modły. I tak ludzie wielbią Aonira, boga dobra i sprawiedliwości; leśne elfy zanoszą swe pieśni do Elen, bóstwa lasu i ciszy; krasnoludy zaś wzywają imienia Niethalfa, boga kuźni i gór. Prócz wymienionych ras światła, Eo zamieszkują również rasy ciemności: mroczne elfy wyznające Nora, boga śmierci i ciemności, a także orkowie i trolle tańczący pod totemami Zaracha, boga ognia i walki. Jedyną rasą, która nie ma żadnego boskiego patrona są Shaikanie, istoty zrodzone ze smoczej krwi i ludzkiej pychy. Stojąc na granicy między światłem i ciemnością, Shaikanie są pogardzani przez obie strony, ale uczucie to podszyte jest duża dozą strachu. Smocza krew sprawia, że jeden Shaikan znaczy w bitwie tyle, co cały oddział, a kroniki historyczne pełne są opowieści o niepojętych czynach dokonywanych przez Shaikan.
Eo jest różnorodny. Znajdują się tu wyspy skute lodem, wyspy pokryte w całości dżunglą, a także wyspy stanowiące ciągnące się po horyzont pustynie. W gęstych lasach wciąż można znaleźć marmurowe ruiny pamiętające czasy magów runicznych, a na wzgórzach stoją miasta otoczone świeżo podmurowaną palisadą. Są miejsca, w których ludzie wyprawiają się z mieczami i pochodniami, by zetrzeć z powierzchni ziemi goblińską wioskę, a także miejsca, gdzie gdzie partnerem handlowym krasnoluda będzie mroczny elf. Wiele jest tutaj możliwe, a każda z wysp rządzi się swoimi prawami.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz