Przed Tobą ciemny las, nie wiadomo co w nim czyha...

Adain Scanlon

26 lat; Faria (Varnas: Primver); zielarka z zanikami pamięci

Powiada się, że w Orlim Lesie dzieją się dziwne rzeczy. Przesądni omijają go szerokim łukiem, a reszta przemierza go jedynie za dnia. Nocą bowiem, jak głoszą opowieści, jest nawiedzony. Wielu weszło tam bezpowrotnie i słuch o nich zaginął. Mimo wszystko bardziej niż duchów ludzie powinni obawiać dzikich zwierząt czy zgrai rzezimieszków czekających na podróżnych. Jednak obecności stworzeń nadprzyrodzonych też nikt nie jest w stanie zaprzeczyć. Jedni się ich boją, a inni są ciekawi. Ludzie coraz to tworzą na ich temat nowe baśnie przypisując im magiczne moce. Moce, w których niektórzy upatrują nadziei.  

Trzeba dobrze poznać las by się w nim nie zgubić. Nauczyć się patrzeć i słuchać. Rozróżniać co może nam pomóc, a co zgubić. Umiejętnie wybrane rośliny potrafią uleczyć nie jedną chorobę czy poprawić smak. Poprzez ich właściwości nadaje się im nieraz szarlatański charakter. Łatwo można pomylić te dobre od tych trujących. Czasem da się znaleźć na nie antidotum, ale nie zawsze jest na to czas. Zioła są nieocenione, a ludzie którzy się nimi zajmują są przez jednych szanowani, a przez drugich wzgardzani, jeszcze inni się ich boją. Zielarski fach przeważnie przechodzi w rodzinie ze starszego na młodsze pokolenie. Tak stało się też w rodzinie Scanlonów, gdzie babka przekazała swoją wiedzę wnuczce.

      Dzięki niej Adain pomaga ludziom z pobliskich wiosek lecząc ich przypadłości za pomocą ziół. Od dziecięcych lat poznawała świat Dery. Babka uczyła ją i zabierała do chorych by mogła zebrać jak najwięcej doświadczenia. Dziewczyna czuła na swoich barkach ciężar, który z wiekiem coraz bardziej z ramion Dery przechodził na jej. Musiała wziąć odpowiedzialność za to wszystko, co jej przekazała. Jej rodzinne dziedzictwo było jednocześnie skarbem jak i utrapieniem. Chciała by jej życie wyglądało jak z pieśni o poszukiwaczach przygód i bohaterach. Nie była osamotniona w swoich marzeniach.

      Nolan był jej przyjacielem. Od zawsze chciał być łucznikiem. Był tylko jeden problem – chłopak nie miał jednej ręki. Nie chciał się jednak poddawać. Razem szukali sposobu by znaleźć rozwiązanie. Słysząc raz legendę o magicznych przejściach postanowili spróbować. Niejednokrotnie ruszali w ciemny las aż w końcu między drzewami dostrzegli dziwne światło. Nieodparta ciekawość ciągnęła ich w jego stronę aż sami nie wiedząc kiedy znaleźli się po drugiej stronie. Coś jednak poszło nie tak. On został, a ją odrzuciło z powrotem, po czym nie pamiętała, co wtedy zaszło. I nie tylko tego. Od tamtego zajścia pamięć bawi się z nią w kotka i myszkę. Raz o czymś zapomina, a raz ma dziwne przebłyski, które przypominają jej bardziej sen niż rzeczywistość. Jedyną pewną dla niej rzeczą, która miała miejsce tej nocy jest fakt, że jej przyjaciel zniknął, a ona nie ma pojęcia co się z nim stało. Nigdy nie przestała go szukać korzystając z każdego poszarpanego kawałka wspomnień, które prowadziły do Orlego Lasu.

_______________________________________________________________

Witam wszystkich i zapraszam do wątków. Postać Nolana jest do przejęcia :)